Medya55

Hiç ölümü düşündünüz mü daha fazla günaha batmadan kalp kırmadan benim kalbim kırılmadan çekip gitmem lazım artık bu dünyadan dediniz mi ?

Nilgün Marmara'nın intihar mektubunda dediği gibi ;

"Çocukluğun kendini saf bir biçimde akışa bırakması ne güzeldi. Yiten bu işte! Bu tükenişle hiçbir yeni yaşama başlanamaz."

Şaşırdınız değil mi ? 

Size konusu çok değişik bir kitapla geldim bugün ...

İntihar Dükkanı 

Bir dükkan düşünün müşterilerle doluyor taşıyor sahipleri size çıkarken görüşmek üzere değil de kapkaranlık geceler diliyor.İçeride ise ne ararsanız var zehirli şekerler,kendinizi asmanız için ipler, bıçaklar hatta silahlar kendi yaşamınıza nasıl son vermek istiyorsanız öyle olması için gerekli olan herşey...

Tüyler ürpertici değil mi? Kitabın tanıtımını ilk gördüğüm de bana da öyle gelmişti.

Üstelik dükkanı işleten kocaman bir aile her üyesi birbirinden karamsar tabii en küçük kardeş Alan hariç...

Bu kadar melankolik insanın yanında bir de yaşamıyla nefesiyle hayat dolu çocuk lazım değil mi...

Ailesine göre dükkanın karanlık havasını dağıttığı için sinir bozucudur.Lakin neşeli,güleryüzü, insanları,dünyayı seven yağmurdan da gökkuşağından da ayrı mutluluk duyan Alan'ın içi sevgiyle doludur. 

Romanın büyük kısmı neşe ve karamsarlık arasında gidip gelirken dükkana gelen müşteriler hayat hikayelerinin hepsi hayatın her zaman düzeninde gitmeyeceğini bozulup dağılabileceğini içinde ki çocuğun neşeli halini soldurmadan yaşayabilmen gerektiğini anlatıyor. 

Son zamanlar da büründüğüm karamsar ruh haline çok uygun olan İntihar Dükkanı kitabını okurken size yaşamda her zaman bir yol vardır diyor yeter ki değiştirmeyi iste...

Sevgiyle Kalın...